دید منفی روشنفکران نسبت به هر دو نوع سینمای هنری ملی و سینمای تجاری تناقض دیگری را پیش کشید : بحث دربارۀ سینما ، کارکرد فرهنگی آن و شاخص های زیبایی شناختی اش به عنوان یک شکل ( فرم ) هنری در سطح بسیار بالایی از اندیشه و فلسفه صورت می گرفت.
و سبب پدیدآمدن منتقدان و نظریه پردازان برجسته ای گردید ، از آن میان می توان بلابالاژ، رودولف آرنهایم و زیگفرید کراکائر را نام برد . حتی در سطح روزنامه ها نیز مقالات برجسته ای توسط ویلی هاس ، هانس زیمسن ، هربرت یهرینگ ، کورت ناچوسکی و هانس فلد به چاپ رسید .
گروه دیگری که از نظر ایدئولوژیک به سینما علاقه نشان دادند عبارت بودند از : آموزگاران حرفه ای ، وکلا ، پزشکان و روحانیون پروتستان و کاتولیک . حتی در 1907 این گروه بحث هایی را درباره خطر سینما برای جوانان ، نظم کاری ، اخلاقیات و نظم اجتماعی پیش کشیده اند.
به اصطلاح به نام « اتحادیه علیه آلودگی و تصاویر ضد اخلاق » شناخته می شد . هدف آنها نه ممنوعیت سینما که تشویق فیلم های « فرهنگی » بود یعنی سینمای آموزشی و مستند در برابر فیلم های روایتی _ داستانی
برگرفته از سبک اسکاندیناوی ، نوشته پائولوپرچی یوسای
قتل هولناک مهرداد نیویورک؛ پرونده‌ای که ایران را شوکه کرد در روزهای اخیر، خبر قتل…
گلوریا هاردی یکی از بازیگران جوان و بااستعداد ایرانی-فرانسوی است که در طی چند سال…
مهسا طهماسبی یکی از بازیگران جوان و پر استعداد سینما و تلویزیون ایران است که…
مقدمه‌ای بر سینمای معاصر ایران سینمای ایران در سال‌های اخیر تحولات زیادی را تجربه کرده…
حمله موشکی اخیر سپاه پاسداران به اهداف نظامی اسرائیل، بار دیگر موضوعاتی را در حوزه…
مارتین مول یکی از هنرمندان چندوجهی و تاثیرگذار در عرصه کمدی و هنرهای نمایشی است.…