آیا متحرک سازی را باید با توجه به مضامین ویژه آن تعریف کرد ؟ برخی از مفسران « خلق توهم حیات » را اساسی ترین استعاره متحرک سازی دانسته اند . دیگر مضمون مکرر این ژانر ، نمایش انیماتور ها ( یا جانشین نمادین آنها ) در کارتون است . در آمیختگی و آشفتگی میان جهان فیلم و جهان « واقعی » انیماتور و مخاطب فیلم از دیگر مضامین غالب این ژانر است .
از کارتون ها می توان تعریفی فرهنگی نیز به دست داد . غالب افراد کارتون را ژانری خنده دار و فکاهی و عمدتا مخصوص کودکان می دانند ، و در واقع نیز کودکان همواره مهم ترین مخاطبان کارتون به شمار رفته اند . اما متحرک سازی فقط شامل کارتون نیست ، و نباید فراموش کرد که کارتون های کلاسیک نه فقط برای مخاطبان خردسال ، بلکه برای کل مخاطبان سینما ساخته می شد . از این رو در تعریفی فرهنگی از متحرک سازی باید نوع شوخی موجود در آن ، ارتباط آن با جادو و ماورالطبیعه ( مخصوصا در دوره آغازین ) و کارکرد آن به مثابه منبع فرآیندهای روان شناختی همچون خیال و بازگشت به گذشته در کودکان را مد نظر داشت .
کارتون که در واحد های تخصصی ( استودیوها یا کارگاه های هنری ) تولید می شد خیلی زود جایگاه خاصی در برنامه سینماها پیدا کرد . کارتون آن بخش از برنامه سینماها به شمار می رفت که نه به « واقعیت » ( فیلم های خبری و مستند ) و درام های انسانی ( فیلم های سینمایی ) ، بلکه به شوخی ، داستان ها و صحنه های اسلپ استیک ، حیوانات قهرمان ، و رخدادهای خیالی می پرداخت که همگی به وسیله نقاشی یا عروسک های خیمه شب بازی شکل می گرفتند .
ترفند های سینمایی و متحرک سازی
دونالدکرافتون
مارتین مول یکی از هنرمندان چندوجهی و تاثیرگذار در عرصه کمدی و هنرهای نمایشی است.…
سریال گاندو که به تازگی از شبکه سه سیما پخش شده است توانسته است طرفداران…
در برنامه هفت با اجرای محمد حسین لطیفی موضوع ورود پول های مشکوک در سینما…
فقدان سریال های اپیزودی امروزه در سینمای ایران بسیار حس می شود و به دنبال…
فیلم سینمایی نبات از جمله ساخته های بلند پگاه ارضی است که در سال های…
نیما رئیسی بازیگر توانمند کشورمان است که صدای بسیار خوب او گواه گویندگی وی است…