عامل اصلی گرایش به سوی فیلم های عاطفی

عامل اصلی مهمترین گرایش به سوی فیلم های عاطفی ، پیشرفت

یکی از پیامدهای مهم گرایش به سوی فیلم های « عاطفی » پیشرفت تکنیک های نور پردازی ، زوایای دوربین و طراحی صحنه بود . در این زمینه به خصوص مورد رویای سیاه اثر اوربن گاد ( فتوراما ، 1911 ) قابل ذکر است .

در اوج هیجان صحنه های هراس انگیز ، نورافکن ها از جایگاه همیشگی شان برداشته و بر روی زمین قرار داده شده اند . به این ترتیب سایه دراز و تیره بازیگران تا روی دیوار امتداد می یابد . استفاده از چراغی در دست قهرمان به هنگام پیشروی در تاریکی ، پس از 1914 با تاثیرگذاری خارق العاده ای در گریز یا گریز دکتر گارال هاما از زندان توسط رابرت دانیسن و در شمشیر آتشین ( 1916 ) ، اثر آگوست بلوم به کار آمد .

گونه ای دیگر

از این نوع تأثیر در حالتی بود که بازیگر وارد اتاقی تاریک می شد و چراغ را روشن می کرد ، فلمبرداری متوقف می شد و درست در زمانی که قرار بود لامپ حاضر در صحنه به گونه ای نورپردازی می شد که انگار نور صحنه از لامپ مورد نظر تأمین می شود ؛ سپس فیلمبرداری از سرگرفته می شد . اغلب دو تکه ی این نما در زنگ های متفاوت غوطه ور می شد ، معمولا آبی برای تاریکی و اُخرایی برای صحنه های روشن .

جلوۀ قدرتمند دیگری که به ندرت پیش از 1911 در خارج دانمارک به کار می رفت طرح رخ سایه ( Silhouette Outhline) بود . در این حالت دوربین از داخل در حالی که لنز به سمت دری باز یا نیمه باز یا یک پنجره معطوف شده بود ، فیلمبرداری می کرد .

این ایده ها مشخصه دو فیلم از آگوست بلوم به تهیه کنندگی نوردیسک هستند _ حق جوانان ( 1911 ) و فرمان های سری ( 1913 ) ، نخستین فیلم بزرگترین کارگردان سینمای صامت دانمارک در کنار کارل تئودور درایر ، یعنی بنیامین کریستنسن ( 1959 _ 1879 ) .

او تکنیک هایی را تکامل بخشید که بیش تراز طرف کارگردان فرانسوی لئونس پره در کودک پاریس و داستان یک دانشجوی سال دوم نیروی دریایی ( گامون ، 1913 ) به کار گرفته می شد . اوبا استفاده از رخ سایه ها و تصاویر نیمه روشن به نتایج شگفت انگیزی رسید .. تجربه گرایی افراطی او در فیلم ترسناک عدالت کور ( 1915 ) ، به اوج رسید .

برگرفته از سبک اسکاندیناوی ، نوشته پائولوپرچی یوسای