ضد قهرمان یا Antihero

ضد قهرمان یا Antihero در سینمای جهان

شخصیتی دوست‌داشتنی در فیلم، نمایش یا رمان که به‌عنوان شخصیتی عادی و غیرقهرمان در داستان ارائه می‌شود. این فرد غالباً شخصیتی عاری از شور و احساس، خشمگین و بی‌تفاوت نسبت به مسائل اجتماعی، سیاسی و اخلاقی است. « ضد قهرمان » همچون شخصیت «جیمز دین» در فیلم «شورش بی‌دلیل» (۱۹۵۵) و یا شخصیت «جک نیکلسون» در فیلم «پنج قطعه‌ی آسان» (۱۹۷۰)، شخصیتی به ظاهر بی‌انگیزه و سرسخت اما از نظر درونی بسیار حساس است.

انگیزه در این شخصیت به سمتی سوق داده می شود؟

در این شخصیت تنها یک انگیزه دیده می‌شود، آن هم نیاز شخصی به اثبات حقیقت و برقراری عدالت و تلاش برای اعتلای سرنوشت یک انسان از طبقات پایین و ارتقاء او به جایگاهی است که بتواند بر سرنوشت خویش مسلط باشد. در نسخه‌های کمدی، این ضد قهرمان معمولاً فرد کوچکی است که به مخالفت با یک نظام گسترده برمی‌خیزد. کوچکی پیکر و جانبداری این ضدقهرمان از ارزش‌های خطا و سطحی، ویژگی اخلاقی او را تشکیل می‌دهد.

برگرفته از کتاب فرهنگ اصطلاحات سینمایی نوشته فرانک بی ور