سینمای آغازین در دو دهه اول

سینمای آغازین در دو دهه اول عمر خود

سینمای آغازین در دو دهه اول عمر خود با سرعت بسیار تکامل یافت . چیزی که در سال 1895 پدیده ای نو ظهور می نمود در 1915 به صنعتی قوام یافته تبدیل شده بود .

نخستین فیلم ها چیزی نبودند جزعکس هایی متحرک که حداکثر یک دقیقه به طول می انجامیدند و اغلب از یک نما تشکیل می شدند .

در سال 1905 فیلم ها اغلب 5 تا 10 دقیقه به طول می انجامیدند و برای این که داستانی را تعریف کنند یا موضوعی را شرح دهند از تغییر صحنه و جایگاه دوربین سود می جستند .

سپس در اوایل دهۀ 1910 ، با ظهور نخستین فیلم های داستانی بلند ، به تدریج برای پرداخت روایت های پیچیده قرار دادهای خاصی وضع شد .

در همین زمان ، ساخت و نمایش فیلم به کاری کلان تبدیل شده بود .

دیگر نمایش فیلم برنامه ای کنجکاوی برانگیز نبود که در میان نمایش های دیگر ، آوازخوانی و بند بازی گرفته تا نمایش فانوس خیال ف گنجانده شود .

در این زمان ، ماکن هایی به نمایش فیلم اختصاص یافته بود و شرکت های بزرگ تولید و توزیع فیلم ، که رد شهرهای بزرگ استقرار یافته بودند ، فیلم ها را به صاحبان سینما در سراسر جهان می فروختند اما این آغاز کار بود ؛ پس از مدتی کرایه دادن فیلم جای فروش آن را گرفت .

در طول دهۀ 1910 ، به تدریج پاریس و لندن و نیویورک موقعیت خود را به عنوان مهم ترین مراکز تهیه فیلم از دست دادند و جای خود را به هالیوود در لس آنجلس سپردند .

بر گرفته از تاریخ تحلیلی سینمای ایران

ربرتا پیرسون