« سـریال سخن می گوید » ، New york Dramatic Mirror 19 آگوست 1916 :
« من سـریال هستم . من فرزند مطرود خانواده تصویرم . من بی روحم . نه اخلاق دارم و نه شخصیت و نه به نسل بشر تعالی می بخشم . من از خودم شرمنده ام … آه ! ای کاش مورد احترام بودم . ای کاش منتقدین بزرگ هنگام برخورد با من وحشت زده نمی شدند و فریاد نمی زدند : « شرم بر تو ! فرزند تجارت ! حرام زاده هنر !
در دهه 1910 ، در بین مطالبی که برای تبلیغ فیلم ها نوشته می شدند ، کمتر مطلبی عاری از این گونه جملات بود : « ما طبقات اندیشمند اجتماع را جذب می کنیم ، ما به سینما تعالی می دهیم ، ما اخلاق متعالی و موازین هنری را رعایت می کنیم …»
در صنعت فیلم این گونه جملات به طور مرتب تکرار می شد . احتمالا خوانندگان نیز می دانستند که این سخنان تنها وعده هایی بی پایه و اساس و نادرست هستند و بنیان فرهنگی که از آن دم می زنند ، با آمیزه ای از خشونت و استبداد به سینما می پردازد . با این حال این امری غیر عادی و در عین حال مهم بود که سخنگوی یک استودیو ( در این مورد جرج .ب.ستیز ، سلطان سریال های استودیوی پاته ) مسأله « تعالی » را در سینما کم اهمیت تلقی کند . مسلماً حتی ادعای این که سـریال ریشه در سرگرمی های طبقه کارگر در اواخر قرن 19 داشت ( نمایش هایث ملودرام و واریته ها با قیمت همت عالی قصه های سطحی و نوول های ارزان قیمت و… ) و مناسب تماشاگران عامی بود .
قتل هولناک مهرداد نیویورک؛ پرونده‌ای که ایران را شوکه کرد در روزهای اخیر، خبر قتل…
گلوریا هاردی یکی از بازیگران جوان و بااستعداد ایرانی-فرانسوی است که در طی چند سال…
مهسا طهماسبی یکی از بازیگران جوان و پر استعداد سینما و تلویزیون ایران است که…
مقدمه‌ای بر سینمای معاصر ایران سینمای ایران در سال‌های اخیر تحولات زیادی را تجربه کرده…
حمله موشکی اخیر سپاه پاسداران به اهداف نظامی اسرائیل، بار دیگر موضوعاتی را در حوزه…
مارتین مول یکی از هنرمندان چندوجهی و تاثیرگذار در عرصه کمدی و هنرهای نمایشی است.…