در آمریکا سریال ها ، دهه 1920 را هم پشت سرگذاشتند و تا ظهور تلویزیون ، به عنوان محصولی درجه دوم با بودجه اندک و پخش محدود ، دوام یافتند . در اواخر دهه 1910 ، نسخه های داستانی از رواج افتاد و سریال ها دیگر از تبلیغات و پخش وسیعی برخوردار نبودند . علاوه بر این با افول ملودرام های جنایی کلاسیک و نیز تغییر نسل ( از نظر تماشاگران بزرگسال آن زمان ، ملودرام های بیش از حدت احساساتی ، مسخره و قدیمی بودند ) سریال به عنوان ژانر مورد علاقه ی کودکان تثبیت شد . قاعده اصلی سریال ( مبارزه قهرمانان خوب _زن یا مرد _ علیه قهرمان بد ، برای بدست آوردن شیء گران قیمت ) باقی ماند ، ولی در این ژانر تغییرات دیگری به وجود آمد.
مرکزیت قهرمان زن در اواخر دهه 1910 و اوایل دهه 1920 از بین رفت و قهرمان هایی قوی المولینکلن ( المو بزرگ 1919 ، المو بی باک 1920 ، ماجراهای تارزان 1921 ) ، ادی پولو ( سلطان سیرک 1920 ، یا اطاعت کن یا بمیر 1921 ) و چارلز هاچنسون ( هورینکان هاچ ، 1921 ، هاچ برو آنها را بگیر 1922 ) مورد توجه قرار گرفتند . « زن نو » شجاع ، تازگی خود را از دست داده بود و قهرمان های سریال می بایست دوباره منتظر کمک می ماندند .
پیوند سریال با سایر زمینه ها نیز دچار تغییراتی شد . سریال ها با کاراکترهای کمیک کتاب ها ، مجلات ارزان قیمت و رادیو پیوند بیشتری یافتند . در سال 1936 ، استودیو یونیورسال حقوق استفاده بسیاری از داستان های مصور را خریداری کرد . استودیو های دیگر نیز چنین معامله هایی را انجام دادند : اکنون قهرمان های سریال ها را کاراکترهایی مانند فلش گوردن ، سوپر من ، کاپیتان مارول ، دیک تریسی ، بتمن ، باک راجرز ، فانتوم ، کاپیتان آمریکا ، ددوود دیک و غیره تشکیل می دادند و دیگر احتیاجی نبود که تهیه کنندگان سریال ها از تماشاگران خردسال کسب درآمد کنند .
با انحلال استودیو موچوآل در سال 1918 و خریداری ویتاگراف توسط وارنر براس در سال 1925 ، پاته و یونیورسال به مهم ترین تهیه کنندگان سریال در دهه 1920 ،تبدیل شدند . در سال 1928 با سازماندهی جدید ژوزف .پ.کندی در استودیو پاته ، این استودیو دیگر به تولید سریال نپرداخت . یک شرکت نوپا به نام Moscot Pictures در این زمینه جایگزین پاته شد و در سال 1935 با چند استودیو دیگر ادغام شد و به Republic Pictures تغییر نام داد .
این استودیو بنابر ادعای اغلب کلکسیونرها و علاقه مندان آن زمان ، بهترین سریال ها را می ساخت . یونیورسال ، ریپابلیک و کلمبیا پیکچرز در دوران سینمای ناطق سالانه 3 یا 4 سریال تولید می کردند . اکران هفتگی هر سریال بین 12 تا 15 هفته به طول می انجامید و یک « فصل » نمایشی را کاملا پر می کرد ، طوری که با پایان یک سریال ، بلافاصله سریال دیگری آغاز می شد .
در دهه 1930 ، چند تهیه کننده مستقل اقدام به ساختن یک یا دوسریال کردند ولی هیچکدام پس از آن ، فعالیت در این زمینه را ادامه ندادند . با کاهش دوباره محبوبیت و اهمیت تجاری سریال ، یونیورسال در سال 1946 سریال سازی را ترک کرد ، ولی ریپابلیک و کلمبیا پیکچرز تا حدود سال 1955 که تلویزیون به رسانه ای مناسب برای مجموعه های هفتگی تبدیل شد ، به این کار ادامه دادند .
موسکوت و ریپابلیک بین سال های 1925 تا 1955 مجموعاً 19 سریال ، کلمبیا بین سال های 1937 تا 1956 ، 57 سریال ، یونیورسال بین سال های 1929 تا 1946 ، 69 سریال و تهیه کنندگان مستقل بین سال های 1930 تا 1937 ، 15 سریال ساختند . علاوه بر سریال های ناطق ، در دوران صامت کمتر از 300 سریال ساخته شد که در مجموع 7200 اپیزود را شامل می شود . اگر چه سریال در تاریخ هنری فیلم ، ارزشی ندارد ، ولی در تاریخ سینما ، به عنوان یک عرصه اجتماعی و نهادین ، پدیده ای با اهمیت محسوب می شود .
گلوریا هاردی یکی از بازیگران جوان و بااستعداد ایرانی-فرانسوی است که در طی چند سال…
مهسا طهماسبی یکی از بازیگران جوان و پر استعداد سینما و تلویزیون ایران است که…
مقدمهای بر سینمای معاصر ایران سینمای ایران در سالهای اخیر تحولات زیادی را تجربه کرده…
حمله موشکی اخیر سپاه پاسداران به اهداف نظامی اسرائیل، بار دیگر موضوعاتی را در حوزه…
مارتین مول یکی از هنرمندان چندوجهی و تاثیرگذار در عرصه کمدی و هنرهای نمایشی است.…
سریال گاندو که به تازگی از شبکه سه سیما پخش شده است توانسته است طرفداران…