ساخت فیلم های بلند داستانی در ایتالیا

ساخت فیلم های بلند داستانی در ایتالیا در صنعت فیلم

صنعت فیلم ایتالیا ، به پشتوانه حامیانش ، بسیار زودتر از کشورهای دیگر به ساخت فیلم های بلند داستانی پرداخت . جنگ جویان صلیبی ( 1911 ) ساخته انریکو گواتزونی 1000 متر طول داشت .

ساختن دوزخ دانته ( 1911 ، میلانوفیلمز ) دو سال به طول انجامید . این فیلم اثر فرانچسکو برتولینی و آدولفوپادووان با همکاری جیوسپ دی لیگوئورو بود و اعلام گردید که 1300 متر طول دارد .

طی مدت کوتاهی ، گرایش به ساخت نمایش های پر زرق و برق به ساخت دو فیلم پر هزینه انجامید که ماجراهای هر دو در روم باستان می گذشت و هدف از ساختن آنها تأثیر گذاری بر روند رو به رشد تولید فیلم بود : آخرین روزهای پومپی ( 1913 ، آمبروزیو ) به کارگردانی الی یوتوریو رودلفی به طول 1958 متر با گروهی چند صد نفره ؛و کجا می روی ؟  ساخته انریکو گواتزونی ، که تنها فیلم آتلانتیس ( Atllantis ، 1913 ، نوردیسک ) ساخته آگوست بلوم زمانی بیش از زمان 2250 متری آن داشت ( 2280 متر ، بدون احتساب میان نویس ها ) آخرین روزهای پومپی به اندازه سقوط تروا در امریکا موفق بود و حتی از آن هم بر گذشت .

تأثیر این موفقیت چنان بود که حتی یکی از پخش کنندگان آمریکایی ، جرج کلاین را وسوسه کرد تا در ایتالیا یک شرکت تولید فیلم _ فتو در امای ایتالیا _ در نزدیک تورین تأسیس کند . این شرکت در گراگلیاسکو استودیوی بزرگی داشت .

اقدام جسورانه او با اغاز جنک شکست خورد اما همین کار او نشان می دهد که جاذبه سینمای ایتالیا طی سال های پیش از 1914 در خارج از کشور تا چه پایه زیاد بود