مریم میرزاخانی ، نابغه ایرانی ریاضیات جهان

در گذشت مریم میرزاخانی ؛ اسطوره ریاضیات ایران و جهان !!!

جهان یک هنرمند بزرگ و ارزشمند ، ریاضی دان برجسته ایرانی ، مریم میرزاخانی را حدود دو هفته پیش از دست داده است . او در سال ۲۰۱۴ برندهٔ مدال فیلد شد که بالاترین نشان علمی رشتهٔ ریاضیات است و هر چهار سال یک‌بار به دانشمندان برگزیدهٔ زیر ۴۰ سال اهدا می‌شود . وی نخستین زن و نخستین ایرانی بود که موفق به دریافت این جایزه گشت . میرزاخانی علاقه‌ای به قرار گرفتن زیر ذره‌بین رسانه‌ها نداشت و مصاحبه‌های زیادی از او منتشر نشده است .

هاوارد جاکوبسون :

” او تنها زنی بود که مدال فیلد را به دست آورد ، در واقع مدال فیلد ، معادل ریاضی جایزه نوبل است . ”

مریم میرزاخانی …

ریاضیدان مریم میرزاخانی حدود دو هفته پیش فوت کرد . او ۴۰ سال سن داشت . قبل از خواندن خبر مرگش در سایت ها و مجلات مختلف ، هرگز او را نمی شناختم . این یک داستان واقعا غم انگیز است: میرزاخانی ، بانوی ایرانی و استاد دانشگاه استنفورد آمریکا ، تنها زنی بود که مدال فیلد را به دست آورد ، جایزه ای که برای ریاضیدان ها هم ارزش و معادل جایزه نوبل است .

این اتفاق ناگوار ، به دلایل بسیار دیگری نیز ناراحت کننده است ، به ویژه اینکه قدرت و شیوه بیان میرزاخانی در بیشتر مقالات مربوط ، مورد استفاده بود ؛ چرا که یک زیبایی در روش انتقال مفاهیم او وجود داشت که می توان آن را به عنوان مهاجرت از ذهن به زبان تشبیه کرد ، زیبایی درونی که به طور استثنایی به توصیف اطلاعات می پرداخت .لذا این فاجعه از دو جهت بسیار ناراحت کننده است : یک ، از دست دادن زود گذر یک دانشمند و ریاضیدان ؛ دو ، از دست دادن زود گذر یک استاد نخبه و نابغه ریاضی .

یکی از دوستان  دوره مدرسه او می گوید :

” تا جایی که من به یاد می آورم ، همیشه یک تمایز کیفی نامشخص در مدرسه بین کسانی که در درس ریاضی خوب بودند ( با انگشتان دست جمع و تفریق نمی کردند ) و عده ای از ما که طبع شاعرانه تری داشتیم وجود داشت ؛ و آن این بود که ما به راحتی با دیگران ارتباط برقرار می کردیم و منظور خود را زود تر از سایر دانش آموزان منتقل می کردیم . اما ، این ویژگی برای مریم صدق نمی کرد . او در هر دو مورد ایده آل و خوب بود . او بسیار خلاق بود و به مخاطب خود آزادی به همراه جهت درست برای فرا گیری مطلب می داد ، چون معتقد بود که مغز انسان خودش راه درست را پیدا می کند ، فقط نیاز به جهت گیریه درست دارد . ”

ترجیح می دادم یک نویسنده شوم تا یک ریاضیدان !!!

بنا به گفته های خود او ، می توان علاقه وی به نویسندگی را تشخیص داد ، « وقتی که بچه بودم رویایم این بود که نویسنده شوم . هیجان‌ انگیز ترین لحظاتم را به خواندن رمان می‌گذراندم ، در واقع هر چیزی را به دستم می‌رسید می‌خواندم . » چرا که خود او در مصاحبه ای اغراق کرده است که ، قبل از اینکه ریاضیدان شوم ، دوست داشتم یک نویسنده باشم .

در حالی که او یک انتخاب علمی تر و به نسبت ادبیات ، کمتر هنری کرده است ؛ اما او به شیوه هنرمندانه ، غرق شدن در ریاضیات را بهتر از هر نویسنده دیگری توصیف می کند . ” مانند گم شدن در یک جنگل و تلاش برای استفاده از همه علم و دانشی که شما می توانید برای جمع آوری ترفند های جدید ، استفاده کنید تا بالاخره هر طور که شده یک راه برای خروج از جنگل بیابید حتی با تکیه بر شانس و اقبال . ” او می‌گوید : « گاهی مواقع احساس می‌کنم در یک جنگل بزرگ هستم و نمی‌دانم به کجا می‌روم ؛ ولی به طریقی به بالای تپه‌ای می‌رسم و می‌توانم همه چیز را واضح تر ببینم . آنچه آن گاه رخ می‌دهد ، واقعاً هیجان انگیز است . »