دهۀ 1930 همراه با تغییرات بزرگ جناحی در سینما

دهۀ 1930 همراه با تغییرات بزرگ جناحی در سینما

دهۀ 1930 در تعدادی از جناح ها تغییر بزرگی ایجاد کرد.علت این امر اضطرابی بود که با سقوط بازار سهام نیویورک در سال 1929 آغاز شد و در پایان دهه با شیوع رکود اقتصادی و بیکاری رو به افزایش بود.علت مهمتر این تغییر شکل گیری جناح چپ در مقابل ظهور فاشیسم و متعاقب آن شکل گیری جناح های مردمی بود.

در اواخر دهۀ 1920،نهضت بین اللمللی کمونیسم تحت رهبری شوروی نسبت به سایر جناح های چپ موضع مخالف اتخاذ کرد ولی در سال 1934 سعی در جبران این جدایی نمود.نه تنها احزاب کمونیست در جستجوی برقراری ارتباط با سوسیالیست هاو دیگر احزاب جناح چپ بودند ، بلکه هنرمندان و اندیشمندان کمونیست نیز معتقد بودند که باید با رقیبان بورژوای خود رفتار مسالمت آمیز تری داشته باشند.

اصول رئالیسم

اصول رئالیسم سوسیالیستی که تحمیل آن به سینما و دیگر هنرها در شوروی تا حدی صدمه وارد کرد ، در غرب به شکلی نازل به عنوان روشی برای تجمع هنرمندان به زیر پرچم هنری دارای تعهد اجتماعی و نسبی بر ابزار زیبایی نسبتاً قرار دادی مطرح گردید .
« جناح گرایی » بین تعهد سیاسی وزیبایی شناسی رئالیستی ارتباطی صوری پدید آورد . در آن زمان آوانگارد دچار بحران شده و بسیاری از هنرمندان از جمله فیلمسازان تجربه گرا از مواضع رادیکال سابق خود عقب نشینی کرده بودند . در سینما موفقیت صدای هم زمان پیش فرض های زیبایی شناختی سینمای صامت را تضعیف کرده بود .
همه هنرمندان جناح چپ از لحاظ سیاسی یا زیبایی شناختی تسلیم وسوسه جناح گرایی نشده بودند بسیاری از رادیکال ها مایل به پیوستن به کمونیست ها نبودند . سورئالیست ها به رهبری آندره برتون سرسختی انقلابی خود را حفظ کرده و با تروتسکی متحد شدند . ولی سوررئالیست ها اندک بودند ( و تعداد اندکی از آنان به حیطه سینما وارد شده بودند ) در حالی که هنرمندانی که اعتقادات سوسیالیستی و چپ گرای عام تری داشتند و خصوصاً در زمینه مستندسازی و ساخت فیلم های بلند فعالیت می کردند .

برگرفته از سوسیالیسم ، فاشیسم و دموکراسی ، جفری ناول _ اسمیت