حاشیه هایی که در مورد خمینی کوچک وجود دارد

حضور سید احمد خمینی در جایگاه مربوط به وی آی پی

حضور یافتن سیداحمد خمینی در جایگاه مربوط به «وی آی پی» در مراسم عزاداری هیئت خادم ‌الرضای قم و صحبت های توجیهی او در این رابطه که در واکنش به ایرادات گرفته شده، زمانی را برای خواندن مجدد توصیه‌ های امام (ره) به روحانیت در مورد لازمه حفظ «زی طلبگی» فراهم می ‌کند.

سید احمد مصطفوی در عکس العمل به ایرادات نسبت به نشستن او در جایگاه VIP در طول مراسم عزاداری گفت: در آن قسمت روحانیت می ‌نشینند که به این دلیل که چون لباس‌ شان زیاد است به گرمازدگی مبتلا نشوند و هر چند جایگاه ویژه هم هست. رهبر جمهوری اسلامی ایران که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی و در طول دو سال نخست دوران دوری از وطن از گرفتن وسایل سرمایشی برای خانه اش در هوای گرم شهر نجف به این دلیل که تمامی طلبه ‌ها قدرت خرید کولر را ندارند، خودداری می‌ کرد و همچنین پیشنهادات طلاب را برای رفتن به کوفه که هوای بهتری در تابستان دارد را قبول نمی کرد، خطاب به اعضای مجلس خبرگان در سال ۶۲ می ‌گوید:« … یک مشخصه این که از آن زی ‌طلبگی و زی‌ روحانیت بوده است، اگر ما خروج کنیم، اگر روحانیت از آن زی که شیخ های ما در طول تاریخ داشته ‏اند و امامان (ع) داشته ‏اند، ترس این است که یک شکستی به روحانیت وارد شود و شکست به روحانیت، شکستن اسلام است.

اگر ما از پوشش متعارف روحانیت بیرون بیاییم و خدای نکرده، به مسائل مادی توجه کنیم، در شرایطی که خودمان را با نام روحانی معرفی می ‏کنیم، در نتیجه این می شود که روحانیت شکست بخورد». امام (ره) با توصیه نسبت به این که تغییر حالت در آدم یک دفعه اتفاق نمی افتد، توصیه می ‌کند که بیرون رفتن روحانیون از شیوه و منشی که یک طلبه می بایست دارای آن باشد هم به مرور و بعد از توجیهات پشت سر هم انجام می ‌گیرد، ولی اگر این رفتار تغییر کرد،‌ به صورتی می ‌شود که ابعاد دیگر را هم تحت تأثیر خود قرار می ‌دهد:

«به این‌ صورت هم نیست که آدم خیال کند که شیطان می‌‏ آید اول به انسان می ‌گوید که بیا برو طاغوتی بشو، مطمئناً این را اول نمی ‏گوید. انسان را قدم به قدم جلو می ‌‏برد. امروز این که موردی ندارد، اگر جلوی شیطان را گرفتید، طمع او از بین می رود و اگر جلوی آن را نتوانستید بگیرید، روز بعد یک گام دیگر پیش می ‌‏رود. یک زمان مشاهده می کنید که این روحانی پارسای عابد که در مدرسه زندگی می‌ ‏کرد با آن شرایطی که مطلع هستید، تغییر پیدا می کند به یک نفر انسان طاغوتی به حدود خودش و از آن شرایط طلبگی که مشایخ ما بر آن وضعیت زندگی کردند یک وقت بیرون رفته و تبديل به آدمی شده که تمام تلاشش برای دنیاست، به مرور می ‌‏شود این وضعیت. از گام نخست آدم باید جلوی شیطان را بگیرد. چنانچه مبتلا شد، دیگر پشت سر هم برای او می ‌‏آید. این گونه نیست که آدم پس از این که ریشه دنیا در دل او محکم شد، بتواند آن را از جا در بیارد».

این طور که مشخص است امام خمینی(ره) بی ثباتبی عقیدتی در مردم را بارزترین مشخصه بیرون آمدن طلبه ‌ها از پوشش طلبگی می‌ داند و اعتقاد داشته است که کارهای شايبه ‌دار از طرف روحانیون که دور از ذهن نیست، نشستن آن ‌ها در جایگاه ‌‌های خاص در مراسمات هم از آن جمله باشد، سرچشمه سستی در اعتقادات مردم است: اگر خدای ناکرده، به واسطه کارهای روحانیون، در اعتقاد بعضی افراد ضعیف که هستند، سستی به وجود آید، آن زمان این چه مصیبتی است که ما باید آن را تحمل کنیم.

امروزه تلاش کنید تا زندگی شما از پوشش روحانیت تغییر پیدا نکند. اگر روزی برسد که از لحاظ شرایط زندگی از مردم عادی فراتر رفتید، بدانید که خواسته یا ناخواسته، دیر یا زود از میان خواهید رفت؛ به خاطر این که مردم با خود می گویند ببینید آن زمان نداشتند که همانند مردم عادی زندگی می گذراندند، اکنون امروز که دارند و دست ‌شان به دهان شان می رسد از مردم فاصله زیادی گرفتند.

باید شرایط همانند گذشته باشد، باید به گونه ای زندگی کنیم که مردم با خود نگویند که ما طاغوتی شده ایم». گویی امام (ره) تغییر دید مردم به روحانیون و بدبینی به مدل زندگی آنان را بزرگ‌ ترین ضربه به این قشر و به تبعیت آن ضربه به اسلام به حساب می آورد؛ امام در نصیحتی که به یکی از مبارزترین شاگردان خود مرحوم آیت‌ ا… آقا مجتبی تهرانی دارد، گفته است:«پوشش طلبگی خود را حفظ کن که اگر نتوانی آن را حفظ کنی به روحانیت لطمه خواهد خورد و لطمه به روحانیت، لطمه به اسلام است». آیا صراحت صحبت بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران در راهنمایی کردن طلاب و روحانیون به حفظ مسیر زندگی سنتی طلبگی مسیر را برای حضور یافتن نواده ‌اش به جایگاه ویژه ـ VIPـ موقع مراسم عزاداری و همچنین توجیهات بعدی او در این رابطه مسدود نکرده بود؟