جهان الهه ها ، اشرافی گرایی

جهان الهه ها ، اشرافی گرایی در فیلم های سینمایی

جهان داستانی الهه ها ، حول مختصری عشق و دسیسه در حلقه های بورژوای سطح بالا و اشرافی شکل می گرفت ، جهانی که مشخصه آن قرار دادهای اجنماعی سفت و سخت و شهوت غیر قابل مهار بود و چنان از هر گونه واقعیت فاصله می گرفت که انگار کهکشانی جدا بر پا می کرد که دو عنصر سکس و مرگ در آن غلبه داشتند .

از استثناهای قابل توجه می توان آثار لوچیودی آمبرا ( 1939_1879 ) را نام برد . فیلم های او همچون بازیگر مشهور و جیرجیرک ( 1920 ) ، و تراژدی روی سه ورق بازی ( 1922 ) ، هر چند غریب و غیر عادی بودند اما ظرافت فیگوراتیو غنی ای داشتند . متأسفانه بیشتر فیلم های او از دست رفته اند .

روند نزولی کیفیت و کمیت در ایتالیا

سوای استثناها ، در دهۀ 1920 ملودرام هایی از این دست به مشخصه سینمای ایتالیا بدل شدند . هم کیفیت و هم کمیت پایین آمد و صنعت سینما در خود پیچید و خرابه های موفقیت های پیشین اش را با راه های بالقوه جدید در هم آمیخت .

آخرین بقایای شور و شوق برخاسته از تمایلات هنری در سری فیلم های ژانر تاریخی مشهود است : ( Quo Vadis? ) دیگر به کارگردانیگابریلینو دانانزیو و گئورگ ژاکوبی ( 1924 ، UCI) ، آخرین روزهای پومپی دیگر ( 1926 ، Film Societa Anonima Grandi) به کارگردانی آملتو پالرمی و کارمین گالونه ؛ بازگشتی آشفته به ( گابریل ) دانانزیو در کشتی ( 1921 ، آمبروزیو / زانوتا ) اثر گابریلینو دانا نزیو و ماریو رانکارونی .

نهضت آوانگارد فوتوریست هم گاهی فیلم ساخت ، اما اثر بسیار اندکی به جا گذاشت . برجسته ترین شاهد فعالیت آنها که باقی مانده ، تایس ( 1917 ) اثر آنتون جیولیوبراگاگلیا و ریکاردو کاسانا است : بازتابی کمرنگ از بیانات پر رنگ و لعاب نظریه پردازان فوتوریست .