جایزه صلح نوبل به دو فعال حقوق زن تعلق گرفت

دو فعال حقوق زن جایزه صلح نوبل را از آن خود کردند

در یک سالگی جنبش مردمی مقابله با آزار جنسی (metoo) سعی برای کمک به قربانیان تجاوز و آزار جنسی در همه دنیا با عنوان امن کردن جهان برای زنان، جایزه صلح نوبل، سال جاری به دو فعال حقوق زنان تعلق گرفته است که کمتر نسبتی با قضاوت های شایع رسانه ‌ای شده در رابطه با «تعرض جنسی» دارند. نادیا مراد، دختر بیست و پنج ساله ایزدی که سه سال در حکومت نامشروع داعش به عنوان «برده جنسی» زندگی کرده است و دکتر دنیس موک‌ وگ که در کشور کنگو به زنانی که قربانی آزار جنسی شده اند کمک می‌ کند.

دنیس موک ‌وگ، سومین فرزند در یک خانواده با جمعیت یازده نفره و کارمند دولت در کنگو است که به علت پافشاری پدرش به پزشکی علاقه ‌مند شد تا بتواند در امر سلامت مردم مثمر ثمر باشد، ولی در جوانی هنگامی که مشاهده نمود زنان تا چه اندازه برای به دنیا آوردن فرزندان خود درد می ‌کشند و پس از آن متحمل چه مشکلاتی می ‌شوند تصمیم گرفت تا در شاخه پزشکی زنان به تحصیل خود ادامه دهد. وی که تخصص جراحی‌ اش را از دانشگاهی در فرانسه دریافت کرده است در ماه های پایانی قرن بیستم به کشور خود برگشت تا در یک بیمارستان محلی مشغول به کار شود و این دقیقاً زمانی بود که تجاوز گروهی به زنان به عنوان سلاحی در جنگ داخلی دوم کنگو رواج پیدا کرده بود.

تعداد این قربانیان که بیشتر عریان و با مشکلات زیاد به وجود آمده از تعرض گروهی خود هر طور که شده به بیمارستان محل کار موکویج می ‌رساندند تا جان خود را نجات دهند، به اندازه ای زیاد بود که پزشک بیمارستان خیلی زود در جراحی ترمیم زخم ‌های به وجود آمده از تجاوز گروهی تخخصص خود را گرفت. در این مدت وی در طول روز بیش از ۱۸ ساعت کار می ‌کرد تا بتواند به تعداد بیماران بیشتری کمک رسانی کند، ولی صدمات ناشی از جنگ همیشه از سرعت تلاش‌ ها برای ترمیم آن ها بیشتر است.

هنگامی که موک‌ وگ با یاری یک موسسه آلمانی که هزینه ‌ها و داروهای مورد نیاز برای جراحی ‌های وی را تامین می ‌کرد، درمانگاه خودش را هم تأسیس کرد، تهدیدها بر علیه او از سوی گروه ‌های مسلح درگیر جنگ هم هر روز بیشتر شد. وی که در سال ۲۰۱۲در سخنرانی خود در سازمان ملل متحد علیه بی مسئولیتی جامعه جهانی و دولت‌ های محلی در رابطه با استفاده از بدن زنان تحت عنوان غنیمت جنگی و محل درگیری به شدت انتقاد کرده بود در مسیر بازگشت به کشورش مورد هدف گروه‌ های مسلح درگیر جنگ داخلی کنگو شد. مدتی بعد یک گروه مسلح به منزل او حمله کردند تا کارش را یک سره کنند، ولی چون در منزل نبود دخترش را به گروگان گرفتند. هنگامی که دکتر به همراه محافظان خود  به خانه بازگشت، وارد یک جنگ اجباری شد و در این بین یکی از محافظانش جان خود را از دست داد و پس از این حادثه تصمیم به ترک کنگو گرفت.

برای بیش از چند هزار زنی که به دست موک‌ وگ تحت درمان قرار گرفته بودند، تصمیم او برای خروج از کشور غیر قابل باور بود مخصوصاً به این علت که حمله و تجاوز گروهی به زنان هنوز هم ادامه داشت و کلینیک او بدون حضور خودش در آنجا دیگر هیچ ارزشی نداشت. در نهایت مردم نامه ‌های بسیار زیادی برای او فرستادند و با فروش محصولات کشاورزی خود تلاش کردند هزینه ‌های بازگشت وی به کنگو را بپردازند. فقط چند ماه پس از حمله به منزلش و گروگان گرفته شدن دخترش، موک‌ وگ در شرایطی به کشورش برگشت که شمار زیادی از مراجعان پیشین و مردم محلی برای خوش آمد گویی به او در نزدیک فرودگاه مرکزی شهر جمع شده بودند.

موک وگ که حدوداً از نیمی از کشورهای دنیا جوایز افتخار و شهروندی اخذ کرده است، در حال حاضر هم در کشورش مشغول درمان زنان قربانی تجاوز است و تا به امروز دو کتاب به زبان فرانسه در خصوص سرگذشت و فعالیت‌ هایش در کنگو به چاپ رسانده است.