در سال 1924 ، هیز ماکنیزمی برای وارسی مواد خام ادبی مورد استفاده سینما پدید آورد که به « فرمول » مشهور شد ؛ هدف این بود که « همه گونه مراقبت ممکن به عمل آید تا تنها کتاب ها و نمایشنامه هایی که از نوع درست هستند برای اقتباس های سینمایی به کار روند ».
در سال 1927 ، اتحادیه مجموعه ضوابطی برای تولید منتشر کرد که امور اجرایی آن به عهده کمیته روابط استودیویی ( SRC ) آن در هالیوود نهاده شده بود .
این ضوابط که به « نبایدها و موارد حساس » معروف شد ، توسط کمیته ای به ریاست ایرونیگ تالبرگ تدوین شده بود و ترکیبی بود از محدودیت ها و ممنوعیت هایی که سانسور دولتی و سانسور کشورهای خارجی اعمال می کردند .
بعد از تولید ، اما پیش از پخش ، اصلاحات لازم برای تسکین نگرانی های مدنی ، دینی و تولید ، در فیلم ها به عمل می آمد ، اما تا سال 1930 کارکرد این کمیته تنها مشورتی بود .
فیلم های ناطق ، برعکس فیلم های صامت ، نمی توانستند توسط سانسور محلی توزیع کنندگان منطقه ای و صاحبان سینماها تغییر یابند ، مگر با به هم خوردن هماهنگی تصویر و صدای آنها .
تهیه کنندگان از کمیته روابط استودیویی چیزی محکم تر از مشاوره و توصیه می خواستند ، اما در عین حال طالب این بودند که در مورد صدا مقررات آسان تری اعمال شود .
اما تمایل آنها به « آوردن برادوی به مین استریت » مغایرت داشت با خصومت یک طبقه متوسط شهرستانی پروتستان که به طور فزاینده ای احساس ناامنی می کرد .
پروتستانیسم شهرستانی ، که مخالفت با انحصار را با ضد یهودی گری نه چندان پوشیده ای به هم می آمیخت ، سینما را خطری تلقی می کرد که توانایی جوامع کوچک را در اعمال کنترل بر تأثیرات فرهنگی ای که در معرض آن بودند تهدید می نمود .
مارتین مول یکی از هنرمندان چندوجهی و تاثیرگذار در عرصه کمدی و هنرهای نمایشی است.…
سریال گاندو که به تازگی از شبکه سه سیما پخش شده است توانسته است طرفداران…
در برنامه هفت با اجرای محمد حسین لطیفی موضوع ورود پول های مشکوک در سینما…
فقدان سریال های اپیزودی امروزه در سینمای ایران بسیار حس می شود و به دنبال…
فیلم سینمایی نبات از جمله ساخته های بلند پگاه ارضی است که در سال های…
نیما رئیسی بازیگر توانمند کشورمان است که صدای بسیار خوب او گواه گویندگی وی است…