اصطلاحی برای برخی از صحنه‌های فیلم‌های گویا (ناطق) در زمانی که «همگاهی صدا و تصویر» در آن انجام نشده باشد. از «صدای ناهمگاه» گاه همچنین در کاربرد زیبایی‌‌شناسانه و مقاصد بیانی از صدا نیز استفاده می‌شود. به دلیل طبیعت ترکیبی فیلم‌های هنری، عنصر صدا (موسیقی، گفتگو و جلوه‌های صوتی) گاه می‌تواند بسیار جنبه‌ی خلاقه پیدا کند.
به‌عنوان نمونه صدای «قدقد» مرغ روی تصویر یاوه سرایی‌های یک سیاستمدار می‌تواند به تصویر جنبه‌ی طنز‌آمیز بدهد. نمونه‌ی رایج صدای ناهمگاه در سینمای معاصر عبارت از استفاده از جلو بودن صدا در تدوین نماهای یک فصل است.
به‌عنوان مثال تدوین‌گر، چهره‌ی شخصیتی را در حال فریادی وحشت انگیز نشان می‌دهد و به جای استفاده از صدای طبیعی شخصی وحشت‌زده، صدای نافذ آژیر خودروی پلیس به گوش می‌رسد که در صحنه‌های بعدی دیده می‌شود. به این ترتیب – در حالت جلو بودن- در ترکیب با «صدائی همگاه»، جلوه‌ی سینمایی بدیعی ارائه می‌دهد. «فرانسیس فورد کاپولا» در صحنه‌ی تعمید فیلم «پدرخوانده» (۱۹۷۲) به‌طور گسترده از ترکیب «صدای ناهمگاه» و «همگاه» استفاده می‌کند. صحنه‌ی نزدیک به پایان فیلم به این ترتیب است: نماهایی از مراسم مذهبی در کلیسا با صحنه‌هایی از خونریزی و آدمکشی همزمان در جاهای مختلف شهر با هم تدوین موازی می‌شوند.
برگرفته از کتاب فرهنگ اصطلاحات سینمایی نوشته فرانک بی ور
قتل هولناک مهرداد نیویورک؛ پرونده‌ای که ایران را شوکه کرد در روزهای اخیر، خبر قتل…
گلوریا هاردی یکی از بازیگران جوان و بااستعداد ایرانی-فرانسوی است که در طی چند سال…
مهسا طهماسبی یکی از بازیگران جوان و پر استعداد سینما و تلویزیون ایران است که…
مقدمه‌ای بر سینمای معاصر ایران سینمای ایران در سال‌های اخیر تحولات زیادی را تجربه کرده…
حمله موشکی اخیر سپاه پاسداران به اهداف نظامی اسرائیل، بار دیگر موضوعاتی را در حوزه…
مارتین مول یکی از هنرمندان چندوجهی و تاثیرگذار در عرصه کمدی و هنرهای نمایشی است.…