مداخله ها و وابستگی ها

مداخله ها و وابستگی ها در غرب

بنابر دیدگاه قرار دادی و معمول در غرب ، این مداخله ها و وابستگی ها در کار کرد صنعت عمدتاً سرمایه گرای سینما ، استثناهایی بر یک قاعده فرضی خود ناشی از شرایط استثنایی هستند و نسبت به جریان رو به توسعه سینما ، حاشیه ای محسوب می شوند .

چنین دیدگاهی در مورد سینماهای کشورهای تکثگرا و سرمایه داری در وضعیت های غیر عادی _ کشورهای در حال جنگ یا جوامع در حال انقلاب _ و در بخش هایی از جهان که وضعیت شان در مقایسه با کشورهای سرمایه داری غرب عادی محسوب نمی شوند ، قابل قبول نیست . خصوصاً ایده صنعت خود کفا و خودگردان که با دنیای سیاست ارتباط می یابد و دولت ها مجبور به مداخله در آن هستند ، بسیار جای بحث دارد .

در بسیاری از موارد ، دیدگاهی لازم است که سیاست در اساس آن جای داشته باشد و نه حاشیه و کشمکش بین سیستم های اجتماعی و سیاسی ، فرهنگ ها و جهان بینی ها عمده ترین عامل در شکل گیری یک فرم سینمایی محسوب گردد .

سینما در سال های اولیه

سینما در سال های اولیه _ تا پایان جنگ جهانی اول _ با دیدگاه « عادی » تطبیق داشت . با شروع جنگ بین آمریکا و اسپانیا در سال 1989 ، سینما وارد دنیای خبر و گزارش شد ، با فیلم هایی مانند رفت و آمد در مغاک ( 1913 ) ، اثر جرج لون تا کر به دنیای اخلاق راه یافت.

در طول دهه نخست قرن حاضر در جریان دعوی هایی که توماس ادیسون علیه رقیبان خود اقامه خود اقامه می کرد ، حقوق آن در دادگاه ها بررسی شد و در طول جنگ جهانی دولت ها در تهیه فیلم های خبری دخالت کردند و ساخت فیلم های وطن پرستانه را مورد تشویق قرار دادند .
آتش بس سال 1918 ، پایان وضعیت استثنا و بازگشتی بود به وضعیت عادی که پیش از آن نیز تجربه شده بود . در واقع این صلح به شرایطی بحرانی انجامید که تاکنون برسینما حاکم بوده است ، بحران و مبارزه عادی شده است ، اگر چه تأثیرات آن همیشه و همه جا آشکار نیست .

سوسیالیسم ، فاشیسم و دموکراسی ، نوشته جفری ناول _ اسمیت