سینمای صامت

سینمای صامت  و حفظ موقعیت فیلم های ناطق

اگر سینمای صامت موقعیت خود را حفظ می کرد شایدفیلم اروپایی باقی می ماند ، اما این جنبش بعد از ظهور فیلم های ناطق باعث شد تا این وحدت تازه پا گرفته به گروه های زبانی تشکیل دهنده خود تقسیم شوند .

نیاز فرهنگی به شنیدن گویش زبان خود موجب از بین رفتن وحدتی شد که حاصل تصمیم مشترک به مقاومت در برابر صنعت فیلم آمریکا بود . برای مثال ، در 1929 در ایتالیا قانونی تصویب شد که نمایش فیلم ها را به هر زبانی غیر از ایتالیایی ممنوع می کرد و محدودیت های مشابهی نیز موقتا در پرتقال و اسپانیا وضع شد .

تهیه کنندگان مصیبت زده فرانسوی و آلمانی از بازار بسیار پر سود بریتانیا محروم شدند و میدان را برای آمریکائیان خالی کردند .

تولیدفیلم های ناطق

تهیه کنندگان انگلیسی با اشتیاق به تولیدفیلم های ناطق روی آوردند ، اما بیش از آن که به بازار پردردسر اروپا بیندیشند به دنبال بازار آماده و انگلیسی زبان امپراطوری بریتانیا بودند .

آنها همچنین خیلی زود با ظرفیت های جدید در داد و ستد با بازار آمریکا آشنا شدند و تمایل بیشتری به معامله با آن سوی اقیانوس اطلس تا آن سوی کانال انگلیس نشان دادند .

بسیاری از شرکت های هالیوود از جمله برادران وارنر ، یونایتد آرتیستز ، یونیورسال و آرکی او ، به منظور حفظ تولید و رعایت قانون سهمیه بندی بریتانیا ، با تهیه کنندگان انگلیسی متحد شدند و در آن جا رأساً بله تولید پرداختند .

اتحاد جماهیر شوروی مستقیماً در جنبش « فیلم اروپایی » شرکت نداشت ، اما برخی از فیلم های شوروی با وساطت یک سازمان کمونیستی آلمان   (Internationale Arbeitershife Die )  به پرده سینماهای اروپا راه یافت .

رابطه صنعت فیلم شوروی با محصولات هالیوود کاملا متفاوت از رابطه کشورهای اروپایی غربی بود  در اوایل و اواسط دهه 1920 محصولات آمریکایی به دلیل سودآوری شان چند سالی اجازه ورود یافتند . چون صنعت فیلم این کشور کاملا ملی شده بود ، اما این امکان وجود داشت که درآمدهای حاصل از گیشه مستقیما در تولید فیلم های شوروی مصرف شود .

بعد از 1927 زمانی که فیلم های شوروی سود آورتر از محصولات وارداتی شدند ، واردات فیلم به حداقل کالهش یافت و در دهه 1930 تقریبا به طور کامل متوقف شد . در دهه های 1920 ، 1930 فیلم های شوروی نیز از طریق دفتر پخش فیلم آمکینو در نیویورک به طور محدود در ایالات متحده به نمایش در می آمدند .

بر گرفته از کتاب سینما در چهار گوشه جهان

اثر روث ویسی