#


دلایل قاعده نشدن زنان و راهکارهایی برای درمان آن

14 ژانویه 2018 بدون نظر 1219 بازدید

دلایل قاعده نشدن زنان و راهکارهایی برای درمان آن

قاعده نشدن زنان

هر دوشیزه ای با پا نهادن به دوران بلوغ می بایست با تغییر و تحولات فیزیکی و جسمانی تحت شرایط قاعده گی قرار گیرد و در غیر اینصورت دلایل غیرطبیعی در سیستم ارگانیکی جنس مونث پدید آمده که راه را برای شروع دوران منوپوز مسدود ساخته است. بنابراین در این مقوله قصد داریم دلایلی را که باعث میشود، دوشیزه ای دوران قاعده گی خود را مشاهده نکند، اشاره کرده و بر آنها توجہ نمائیم.

البته میان دختری که اصلاً دوران قاعده گی را مشاهده نکرده با دختری که دوران قاعده گیش به تأخیر افتاده، تفاوتهای زیادی هست و عوامل مختلفی در این تغییرات و تفاوتها دخالت دارند. اگر دختری تا سن هفده سالگی با دوران قاعده گی مواجه نشود، می بایست خودش را بیمار تلقی نموده و در اسرع وقت بہ پزشک مراجعہ نماید۔

سوراخ نبودن پرده بدکارت (عدم منفذ لازم):

به طور عموم خالق آدمی در سیستم ارگانیکی انسان تمام جوانب را رعایت فرموده است، بطوریکه جنس مونث با داشتن پرده بکارت در ابتدای مهبل خود منفذی نیز دارا می باشد که خون اضافی و آلوده دوران قاعده گی از آن سوراخ کوچک به بیرون میریزد. با اینحال بندرت دیده شده است که برخی از دوشیزه گان دارای پرده بکارت کامل و بدون منفذی هستند و این چنین شرایطی باعث میگردد که چون آلوده در دوران قاعده گی اجازه بیرون ریزی نداشته باشند و به همین سبب خون آلوده در درون رحم باقیمانده و آلودگیهایی را فراهم آورده و اسباب زحمت و ناراحتیها و دردهای زیر شکم دوشیزگان فراهم میآورند. مسلم است که وقتی منفذ لازم در پرده بکارت موجود نباشد و خون دوران قاعده گی بیرون نریزد، از جانب فرد قاعده امکان رؤیت عادت ماهانه نیز مقدور نخواهد شد.

التهاب رحم و تخمداتھا:

این نوع ناراحتی نیز باعث میگردد که انواع چسبندگیها و عارضه های ارگانیکی پدید آید و موجبات عدم وجود قاعدہ گیرا فراهم آورد.

رحم کوچک و تخمدانها:

به طور عموم در اثر تاثیرات هورمونی و روابطی که سیستم تولیدمثل و ارگان جنسی زن با بخش هورمونی دارد، میبایست رحم، لوله ها و تخمدانها به ترتیب و زمان خاص تحول و تکامل خودشان رو به بزرگی و گسترش باشند. اگر چنانچه چنین عارضهای پدید آید و رحم کوچک گردد و یا خللی در سیستم تحول و تکامل بخشهای مختلف ارگان جنسی زن مشاهده شود، میتوان آن را با روش درمان هورمونی برطرف کرد.

آبستنی:

باید پذیرفت که هر زنی می بایست بر طبق سیستم ارگانیکی خود ماهانه عادت می بیند و اگر در زمان موعود، عادت ماهانه از جانب زنی مشاهده نشد، ابتدا مشکوک به آبستنی خود شود. زیرا آبستنی خود باعث اختتام دورهٔ قاعده گی می شود.

کورتاژ یا سقط جنین:

به دلایل مختلفی زنانی که تحت عمل جراحی کورتاژ و یا به عبارتی سقط جنین قرار می گیرند، احتمال زیاد دارد که زمان عادت ماهانه اش بر هم زده شود و یا تا مدتی دوران قاعدگی خویش را مشاهده نکند. مخصوصاً زنانی که بیش از چند بار دست به عمل کورتاژ بزنند، احتمال زیاد دارد که دورهٔ قاعدگی آنها نقصان یافته و دیده نشود.

شرایط نامساعد زندگی:

تا آنجائی که تحقیقات انجام گرفته، مشخص و محرز ساخته است، جنگ یکی از عواملی است که باعث می گردد سیستم یکنواخت دوران قاعدگی زنان برهم بخورد و زن در زمان موعد حالت رگل مشاهده نکند که این عمل به سیستم روانی و عصبی فرد مربوط می شود که جای بحث آن در حال حاضر نیست. البته کم غذایی، فقر و محرومیت و زندگی سخت و پرمشقت نیز از دیگر عوامل موثر محسوب می شوند۔

وضعیت عصبی:

ناراحتی های روانی، آشفتگی ها، فشارهای عصبی و استرسهای روحی پیوسته، ناامیدی ها و یأسها و اندوه، هیجانات بیش از حد نیز از عوامل موثر در پدید نیامدن دوران قاعدگی در زنان محسوب می گردد.

بیماریهای سخت:

بیماریهای شدید و مهم یکی دیگر از عوامل پدیدار نشدن دوران قاعدگی و رگل است.

تصادفات و حواد دث:

مخصوصاً زنانی که دچار حوادث رانندگی شده اند، دیده شده است که آنها بر حسب تأثیرات عصبی و روانی از رؤیت دوران قاعدگی معذور مانده اند.

عدم وجود تغذیه مناسب:

رژیم های غذایی، بی اشتهایی، ضعف جسمانی نیز از دیگر عوامل مشاهده نشدن دوران قاعدگی هستند.

عوامل هورمونی:

این نوع عوامل یکی از شایع ترین دلایل عدم امکان مشاهده دورهٔ قاعدگی در زنان است. اگر در سیستم هورمونی که می بایست زمینه را برای تحول سیستم ارگانیکی زن فراهم آورد، خللی پدید آید و یا خود هورمون که باعث بروز دوران قاعدگی است، مشکلی پدید آید و یا بینظمی در جهاز ترشح ماده هورمونی بروز نماید، زمینه را برای پایان یافتن دورهٔ قاعده گی فراهم می آورد.

دوره بعد از زایمان:

به طور طبیعی زنانی که تازه از دوران حاملگی فارغ گشته اند، دچار عادت ماهانه نمی شوند.

زنان شیرده:

این حقیقت وجود دارد که زنان شیرده تا هنگام شیردهی دچار عادت ماهانه نمی شوند و این حادثه حتی باعث می شود که زنان بدون مصرف داروهای ضد حاملگی و یا استفاده از شیوه های جلوگیری از آبستنی، خودشان را از آبستنی مصون بدانند. یعنی بواسطه عادت ماهانه دیواره های رحم که غشایی از خون آلوده را به بیرون میریزند، خودشان را برای تحویل گرفتن اسپرم مرد مهیا می سازند، در صورتی که زنی قاعده نشود، چنین امری محقق نشده و امکان حاملگی نیز پدید نمی آید. اما این موضوع را باید پذیرفت که نسبت چنین ریسکی در میان زنان متفاوت است. زیرا هر زنی نمی تواند دارای چنین شرایطی باشد و چه بسا زنانی حتی در دوران شیردهی نیز باردار می شوند. لذا امر مذکور حکم قطعی نمی تواند تلقی گردد و بر همگان صدق نمی نماید.

هیچ عادت ماهانه ندیده اند: زنانی که جهاز زنانگی آنها متکامل نشده است، زنانی که جهاز جنسی آنها طبیعی توسعه و متحول نشده است، التھابات در جھاز تناسلی وزنانگی، عدم وجود منفذ در پرده بکارت.

بعدها از عادت معذور مانده اند: شرایط نامساعد زندگی، کورتاژ یا سقط جنین، نبودن تغذیه مناسب، حوادث و تصادفات، عوامل هورمونی، ترشحات مهبل، آبستنی زنانی، وضعیت روانی، زنان شیرده

ترشحات مهبل

ترشح از مهبل پدیده ای است که اکثر زنان با آن دست به گریبان بوده و دائماً چنان مسئله ای را مشاهده می نمایند. اما این موضوع که خود به عنوان تابلوی بیماری شناخته نمی شود، بالعینه موجبات ناراحتیهای زنان را فراهم می آورد. اما باید پذیرفت، علیرغم ایجاد ناراحتیها برای زنان، وجود چنین پدیدهای و امکان ترشح طبیعی مهبل خود زمینه سالم بودن جهاز تناسلی زن را فراهم می آورد و هیچ نیازی به نسخه و یا درمان نیست.

منشاء ترشحات مهبل غالباً یا خود رحم میباشد یا دهانهٔ آن. اما زمانی که میزان ترشح زیادتر بشود و یا رنگ و بوی آن تغییر یابد باید نسبت به آن ترشحات مشکوک شد، زیرا امکان دارد که التهابات منطقه ای در سیستم آناتومی زن، تجمع برخی از عوامل آلودگی، غدد و سرطانها باعث افزایش ترشحات بشوند. علاوه بر این التهابات مهبلی نیز خود یکی دیگر از عوامل رژیت ترشحات زیاد است. به تناسب اهمیت این موضوع، شناخت از عوامل افزاینده ترشحات و یا ایجاد کننده آنها امری الزامی است.

توصیه شایسته این است که اگر زمانی با ترشحات زیادی که به نظرتان غیرطبیعی جلوه می نماید، مواجه شدید، خودتان را تحت معاینه پزشک معالج قرار دهید و البته تنها یک بار معاینه برای حصول اطمینان از عدم وجود بیماری کافی نمی باشد. در چنین شرایطی هم از عدم وجود بیماری خود آسوده خاطر گشته و از طرفی سلامتی خودتان را تضمین می نمائید.

برچسب ها
به اشتراک بگذارید


دیدگاه کاربران

دیدگاه‌ها بسته شده‌اند.