چگونگی رفتار با کودکانی که آداب بد دارند

کودکانی با آداب بد

«جوا لطفأ بنشین. پاهایت را روی میز نگذار.» ، «دئیزا از چنگال استفاده کن، نه دستات!»، «جک الطفأ وسط حرف کسی نپر.» همگی آشنا هستند؟ آداب یک هدف دارند، باعث می شوند روابط انسانها خوشایند باشد. برای افرادی که میخواهند با هم ارتباط برقرار کنند، بهترین ها را به وجود می آورند و راهی قابل قبول برای هدایت فرد در شرایط خاص هستند. مهم تر اینکه، آداب خوب توجه دیگران را به شما جلب می کند.

شما می توانید با الگو قراردادن برای کودکتان، آداب خوب را به او بیاموزید و به او بگویید که چرا داشتن آداب خوب مهم است و به او نشان دهید که چه کار باید بکند. سعی کنید انتظاراتتان از رفتار او منطقی و معقول و براساس سن و مرحله ی رشد او باشد. هرگز توانایی های او را نادیده نگیرید. البته، شما می خواهید که او از قاشق و چنگال درست استفاده کند، به دوست شما لبخند بزند و سلام بگوید. اما هدف دراز مدت شما این است که به او کمک کنید از رابطه با دیگر افراد با تربیتی قابل قبول و خوشایند، بهره ببرد.

نصایح خود را به مرحله ی عمل در آورید

آداب خوب از منزل شروع می شود. وقتی کودک شما الگوها را نقش بازی می کند به سرعت آنها را یاد می گیرد. به آداب خودتان صادقانه نگاهی بیندازید و از خودتان بپرسید آیا آنها کافی هستند؟! اگر آداب شما در مقایسه با او و دیگران ضعیف تر است، پس این چیزی است که او از شما یاد خواهد گرفت. با وجود اینکه شما چیز دیگری به او می گویید. همیشه طوری رفتار کنید که دوست دارید کودکتان رفتار کند.

هر بار یک آداب و تربیت را به عهده بگیرید

اگر هر دفعه بر یک مشکل خاص تمرکز کنیم بسیار مؤثرتر است تا اینکه سعی کنیم همه چیز را یک دفعه تغییر دهیم. پیام های متعدد در یک زمان می توانند ضد تولید و ضد بازه باشند. اگر «خواهش» و «تشکر» اولویت شما است، قبل از اینکه به سراغ چیز دیگری بروید روی آنها کار کنید.

انتظار آن را داشته باشید و آن را برانگیزید

با کودک خود صحبت کنید که آداب خوب مهم است و یک بخش پیش بینی شده و مورد انتظار زندگی اوست. بهترین روش برای انجام آن این است که هر وقت از آداب خوب استفاده کردند. آنها را تشویق و تحسین کنیم. در صورت لزوم، با کودک در مورد پیامدهای آداب بد صحبت کنید. به افرادی که مؤدب هستند اشاره کنید. از محرکها برای فرزندان کوچک خود استفاده کنید تا با آداب خوب رفتار کنند.

• اجتماعی باشید. احساس خوب کنید و از کلمات جادویی استفاده نمایید، چون آداب، خود توجه افراد دیگر را جلب می کند. کودک خود را تشویق کنید تا به انجام دهندگان به کارهای تعاونی و همکاری مشترک، دوستانه و شنونده ی خوب بودن، مؤدب بودن و غیره بپیوندد. او باید سعی کند افراد دیگر نسبت به او احساس خوب داشته باشند. وقتی شرایط مناسب فرا برسد، از او بخواهید تا به شما بگوید الآن چه باید بگوید و چه کاری باید انجام دهد تا دیگران خوشحال شوند. برای مثال، «مادربزرگ، شام واقعا خوشمزه ای بود.» این بهترین روش است تا به کودکتان یادآور شوید از آداب خوب استفاده کنید، بدون اینکه آنها را دست پاچه و شرمسار کنیم یا بگوییم الان باید چه بگویند. فقط لبخند بزنید و بگویید «هیا مارک! چه حس خوبی نسبت به آقای هریس داری؟». کودک را تشویق کنید تا بگوید: «لطفا» یا «سپاس گزارم»، تا وقتی از او تقاضایی می کنید یا وقتی که چیزی دریافت می کند از این کلمات جادویی استفاده کند. او از آنها لذت خواهد برد و انتظار مشابهی از شما دارد.
• قوانین را به روش مثبت بیان کنید. به جای اینکه به کودک بگویید چه کاری را انجام ندهد، قانون را عوض کنید: «لطفا فقط وقتی دهانت خالی است صحبت کن.»، « دستمالت را روی دامنت بگذار.» «وقتی کسی صحبت نمی کند شما صحبت کن».
• نقش بازی کردن. با تمرین راههای درست رفتار کردن در شرایط اجتماعی، آداب خوب را آموزش دهید و آنها را به نمایش درآورید. سعی کنید نقشها را عوض کنید. اجازه دهید او نقش بزرگسال و شما نقش کودک را بازی کنید. شما نقش بازی کردن را با یکی از دوستانش نیز می توانید انجام دهید. یک کودک دیگر را نیز برای صرف چای یا اسنک میان وعده) دعوت کنید، توضیح دهید که همه می خواهند خیلی مؤدب باشند. سپس بهترین آداب رفتاری خود را تمرین کنید. تشویق و تحسین کردن کودک به خاطر آداب خوبش او را تشویق می کند تا هر روز آنگونه باشد. همیشه هر وقت او مؤدبانه و با ملاحظه رفتار کرد، به او بگویید: «خیلی کار زیبا و قشنگی انجام دادی که صندلی را برای عمویت نگه داشتی».
• یکدیگر را غافلگیر کنید. با کودکتان بازی انجام دهید و با آداب خود، یکدیگر را غافلگیر کنید. وقتی خوب و درست رفتار می کنند تعریف و تمجید می شنوند و شما هم همین طور خواهید بود.
• نادیده بگیرید / تعریف کنید. وقتی بیش از یک کودک در خانواده وجود دارد، بر کودک با رفتار مثبت تأکید کنید. کودکی که آداب خوب دارد را تشویق کنید و کودکی که آداب خوب ندارد را نادیده بگیرید.
• از علامت های خاموش استفاده کنید. با یک علامت ویژه یا به پشت زدن می توانید رفتارهای خوب کودکتان را بدون اینکه توجه افراد دیگر را جلب کنید، تحسین و سپاس گزاری کنید.

از روش های تقویت استفاده کنید

جدولی درست کنید تا به شما در آموختن آداب به کودکتان کمک کند. برای مثال، اگر در زمینه ی آداب پشت میز نشستن کار می کنید، فهرستی را روی جدول از تمام رفتارهای مورد نیاز درست کنید: «دستمال سفره روی زانو یا لباس، استفاده ی مناسب از ظروف، گفتن «لطفا» و «سپاس گزارم»، گفتن لطفا عذر مرا بپذیرید وقتی غذاخوردن تمام شد و غیره…». بعد از هر وعده ی غذایی او یک علامت به خاطر هر رفتار درست دریافت می کند. وقتی او در تمام مدت صرف غذا، بدون هیچ اشکالی درست رفتار کرد، به او پاداش (مثل یک دسر مورد علاقه دهید. وقتی او علامت هایی به ارزش یک هفته دریافت کرد، پاداش مهم تری به او بدهید (شاید صرف یک وعده غذا در رستوران).

آداب غلط را اصلاح کنید

برای غلبه بر آداب غلط که به شدت شکل گرفته اند یا از دوستانش یاد گرفته است این موارد را امتحان کنید.

• از تمرین روش مثبت استفاده کنید. این روش به کودک شما کمک می کند تا متوجه شوید درست انجام دادن کاری در همان دفعه ی اول آسان است. اگر او نگفت «لطفا»، او را مجبور کنید تا ده بار به طور درست آن را بگوید: «جنی! لطفأ ده بار با استفاده از کلمه ی «لطفا» تقاضا کن. متشکرم!»
• از پیامدهای طبیعی استفاده کنید. اگر کودک شما از آداب خوب پشت میز نشستن در خانه امتناع کرد، بنابراین نتیجه ی منطقی آن این است که او تا زمانی در رفتارش تغییر ایجاد نکند. در بیرون از منزل غذا نخواهد خورد. یا اگر نمی خواهد به اندازه ی کافی بنشیند و شام بخورید، فرصت دیگری نخواهد داشت که کمی بعدتر شام بخورد. باید از شام آن شب صرف نظر کند یا غلات بخورد.