چرا برخی کودکان که نمی خواهند به خانه بیایند؟

کودکی که نمی خواهد خانه بیاید

«السون» وقت شام است! شام حاضره، داره سرد میشه! یا الآن بیا خونه یا تو دردسر بزرگی می۔ افتی!» لحظاتی می گذرد و در نهایت، بعد از دقایق بیشتر دوچرخه سواری، السون در مقابل در ظاهر میشود. اگر این منظره برای شما آشناست، شاید کودکتان متوجه شما نمی شود، یا آنقدر سرگرم کار خودش است که صدای شما را نمی شنود. دلیل آن هرچه که باشد، مطابق میل و رضایت شما نیست. چه زمانی که می خواهید حمام برود یا برای صرف شام بیاید و یا شب بخوابد، او شما را نادیده می گیرد. شما احساس ناتوانی می کنید و یا حس می کنید یک قربانی در دست بازی های قدرت کودک خود هستید.

انتظارات خود را شفاف و واضح بگویید

از پیش برنامه ریزی کنید و به فرزند کوچک خود بگویید دقیقا از او انتظار چه کاری را دارید: «مارتین، من انتظار دارم تا ده دقیقه دیگه برای ناهار بیایی.» از پیش مشخص کنید او چگونه متوجه زمان خواهد شد. می توانید ساعت به مچ دستش ببندد، به صدای زنگ گوش بدهد یا به محض اینکه یک دور را اطراف ساختمان زد، به منزل بیاید.

• هشدار دهید. بعضی کودکان به پنج دقیقه هشدار نیاز دارند تا آماده خانه آمدن شوند. به آنها بگویید فقط یک بار هشدار پنج دقیقه ای به آنها داده میشود و سپس وقتی شما بگویید الان وقت خانه آمدن است، جدی هستید و شوخی ندارید.
• مطمئن شوید انتظارات شما واقع گرایانه است. انتظار داشته باشید کودک پنج دقیقه قبل از پایان برنامه مورد علاقه اش به بستر برود. وقتی قوانین را بیان می کنید، توجه کنید که او آنها را می فهمد و موافقت می کند تا وقتی صدایش زدید پاسخ دهد. زمان را روی ساعت به او نشان دهید. در صورت نیاز به او بگویید چقدر وقت دارد و انتظار دارید. به اولین علامت شما جواب دهد.

از تشویق و تقویت استفاده کنید

وقتی کودکتان به شما گوش می دهد و به موقع منزل می آید، فراموش نکنید که او را به خاطر چالاکی اش تشویق کنید. دفعه بعد که می خواهد به خانه دوستش برود، به عنوان نمونه، رفتار قبلش را به او یادآور شوید و بگویید: «بله، می تونی خونه ی سوزان بروی، چون دفعه قبل به موقع خانه آمدی» یا «چون دفعه قبل خیلی وقت شناس بودی، فکر می کنم که بتوانیم امشب بعد از شام بسکتبال بازی کنیم.»

از پیامدهای طبیعی استفاده کنید

اگر هر یک از موارد بالا کار نکرد، بنابراین پیامدهای طبیعی را به کار ببرید. از موارد زیر یکی را انتخاب کنید و آماده اجرای مورد انتخاب شده خود باشید.

• از دست دادن زمان. اگر کودک ده دقیقه برای شام دیر آمد چون نتوانست سر ساعت بازی را متوقف کند، روز بعد، ده دقیقه از وقت بازی او را کوتاه کنید. یا او را موظف کنید تا برای وعده ی غذایی بعد، ده دقیقه زودتر پشت میز بنشیند. اگر پانزده دقیقه وقت صرف مکالمه تلفنی کرد، بعد از اینکه شما او را صدا زدید، در طول مکالمه بعدی زمان از دست میدهد یا حق استفاده تلفن را تا پایان روز از دست میدهد.
• بدون او شروع کنید. فرض کنید او دوباره و دوباره دیر کرده است. سر ساعت، شام خوردن را شروع کنید و سپس بگذارید باقیمانده های غذا را بخورد. یا بعد از اینکه همه غذایشان تمام شد، او غلات و شیر بخورد.
• جبران کردن زمان. هر دقیقه دیر کرد باید با انجام کاری که به طور کلی وظیفه و مسئولیت او نیست، جبران شود.

از تمرین روش مثبت استفاده کنید

در مورد تخلف های مکرر، از کودک بخواهید ده بار داخل آمدن را تمرین کند تا وقتی که شما او را صدا میزنید یا علامتی می دهید پاسخ دهد اگر معمولا برای شام زنگ می زنید، از او بخواهید به صدای زنگ، از مکانهایی در خارج و داخل خانه پاسخ دهد. بازگشت را زمان گیری کنید. سپس از او بخواهید تا دوباره تمرین کند. به او بگویید: «خیلی بهتره، اما تمرین بیشتری نیاز داری.» تکرار به او کمک می کند تا به خایلر داشته باشد دفعه بدی که او را صدا زدید، بهتر و آسانتر آنست که همان مرتبه اول جواب دهد.