#


نقش ارتباطات بین نسلی در زندگی سالمندی

14 سپتامبر 2018 بدون نظر 2093 بازدید

نقش ارتباطات بین نسلی در زندگی سالمندی

روابط سالمندان و سایر اعضای خانواده

شکافی که بین سالمندان و دیگر اعضای خانواده وجود دارد موجب شده تا دو نسل از اعضای یک خانواده در برقراری ارتباط با یکدیگر دچار مشکل شوند. این درحالی است که با برقراری ارتباط صحیح بین سالمندان و فرزندان می­توان محیطی آرام و سرشار از نشاط را به وجود آورد. درحال حاضر اغلب والدین به دلیل داشتن مشغله­های بسیار نمی­توانند به اندازه کافی با فرزند خود باشند. والدین می­توانند برای برقراری ارتباط موثر با فرزندان خود راهکارهای اصولی را درنظر بگیرند. سالمندان همواره به دلیل نیاز به آرامش ترجیح می­دهند در محیطی ساکت و آرام دوران سالمندی خود را سپری کنند.

برخی از سالمندان نیز تمایل دارند زمان بیشتری را در کنار فرزندان خود باشند اما نبود زمان کافی موجب می­شود تا بیشترین زمان سالمندان در تنهایی سپری شود. گاهی اوقات فرزندان برای آنکه بتوانند به کارهای روزمره خود رسیدگی کنند فرزندان خود را کنار والدین سالمند خود می­گذارند. این کار موجب می­شود تا افراد سالمند زمان بیشتری را درکنار فرزندان خود گذرانند و روحیه آن­ها نیز بانشاط­تر خواهد بود.

افرادی که فرزندان خود را پیش والدین مسن و سالمند می­گذارند باید به نکاتی تیز توجه داشته باشند. والدین مسن به دلیل سن بالایی که دارند گاهی توان انجام برخی از کارها را نخواهند داشت. ارتباط کودک با سالمند موجب می­شود تا آن­ها روحیه بهتری پیدا کرده و بتوانند با آرامش بیشتری دوران سالمندی خود را سپری کنند. این درحالی است که افزایش سن موجب کاهش صبر و تحمل در سالمندان می­شود. مدت زمانی که سالمندان توان انجام کاری را دارند بسیار کم بوده و استراحت بیشتری را در دوران سالمندی خود نیاز دارند. فرزندان باید توجه داشته باشند باوجود اینکه داشتن ارتباط با کودکان می­تواند تاثیرات مثبت بسیاری را برجای بگذارد اما تاثیرات منفی آن نیز زیاد است. به­عنوان مثال سالمندان به اندازه گذشته در برابر سروصدا صبور نیستند و زمین خوردن ناگهانی نیز می­تواند مشکلات بسیاری را برای آن­ها به وجود بیاورد.

فرزندان برای داشتن رابطه­ای سالم با والدین سالمند خود باید شرایط سنی و وضعیت روحی و جسمی آن­ها را درنظر بگیرند. توجه به این نکات و درک شرایط آن­ها موجب می­شود ارتباط بهتری بین دو نسل به وجود آید. اختلاف عقیده بین فرزندان و والدین در موارد بسیاری مشاهده می­شود اما فرزندان باید سن بالا و تجربیات والدین سالمند خود را درنظر بگیرند. در اینصورت می­توانند با گفتگو و پیدا کردن راه­حل­های منطقی به توافق برسند.

چنانچه افراد تمایل داشته باشند فرزندان کوچک خود را به والدین مسن و سالمند بسپارند باید ابتدا نقاط ضعف و قوت آن­ها را به­خوبی بشناسند. فرزندان باید اجازه دهند تا والدین سالمند و مسن مراقبت از کودکان را به­عنوان یک کار فرح­بخش درنظر بگیرند. از آنجایی که فاصله سنی میان پدربزرگ و مادربزرگ و فرزندان و نوه­ها زیاد است و سه نسل مختلف را تشکیل داده­اند. والدین امروزی از مشاوران و برنامه­های آموزشی استفاده می­کنند تا بتوانند فرزندان خود را مدرن و به­روز تربیت کنند. این مسئله می­تواند در برقراری ارتباط بین نوه­ها و سالمندان تاثیر بسیاری داشته باشد.

افرادی که در دوران سالمندی وارد شده­اند درصورتی می­توانند سلامت خود را حفظ کنند که تمام شرایط برای آن­ها مهیا باشد. والدین مسن در اغلب موارد از روش­هایی خلاف روش­های امروزی استفاده می­کنند و این موضوع می­تواند در ارتباط کودکان و سالمندان تاثیر بگذارد. تفاوت نسل­ها امروزه بیش از هر زمان دیگری دیده می­شود و چنانچه فرزندان نتوانند با والدین مسن و سالمند خود کنار بیایند مشکلات عدیده­ای به وجود خواهد آمد. یکی از مشکلات شایعی که در دوران سالمندی متوجه افراد می­شود اضطراب و افسردگی است. این عوامل موجب شده تا سالمندان به­عنوان اقشار آسیب­پذیر در جامعه شناخته شوند و برقراری ارتباط بین نسل­های جوان با سالمندان نیازمند دریافت آموزش­های مختلفی است.

داشتن ترس از تنهایی و مرگ، خستگی، ایجاد تغییرد در الگوی خواب سالمندان، استرس و افکار مایوس کننده از جمله مواردی هستند که در دوران سالمندی بسیار دیده می­شود. فرزندان برای برقراری ارتباط بهتر و موثر با والدین سالمند خود باید این موارد را درنظر گرفته و باتوجه به آن راه حل مناسبی را انتخاب کنند. آگاهی از وضعیت جسمی و روانی سالمندان توسط فرزندان موجب می­شود تا روحیه بهتری را به دست بیاورند. به­ هیچ عنوان نباید با سالمندان همچون یک کودک رفتار کرد چراکه داشتن رفتار کودکانه با سالمندان موجب تخریب بیشتر روحیه آن­ها خواهد شد. بهتر است به سالمندان پیشنهاد شود که در کلاس­ و یا دوره­هایی شرکت کرده و یا وقت خود را با افراد همسن سپری کنند. البته نباید به آن­ها همچون کودکان دستور داد بلکه باید پیشنهاداتی را به آن­ها ارائه داد.

برچسب ها
به اشتراک بگذارید


دیدگاه کاربران

پاسخی بگذارید

ارسال دیدگاه جدید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *