آشنایی با علائم ابتلا به اختلال شخصیت مرزی

آشنایی با علائم ابتلا به اختلال شخصیت مرزی

تعریف اختلال شخصیت مرزی

براساس آمار به دست آمده نشان می دهد که بیش از ۱.۶ درصد از مردم ایالات متحده ی آمریکا به اختلال شخصیت مرزی دچار شده اند. در این مطلب ما قصد داریم برخی از نشانه های ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را برای شما ذکر کنیم که در اکثر موارد با دیگر بیماری های روانی اشتباه گرفته می شوند.

امکان دارد که همه ی ما در طول روز به راحتی و یا حتی به شوخی از انواع گوناگون اختلالات روانی در بین صحبت های خود استفاده کنیم و از جملاتی نظیر ” من در تمیز نگه داشتن منزل فرد بسیار وسواسی هستم ” و یا این که ” او هیچ گونه تعادل اخلاقی ندارد، آیا او دو قطبی است؟ ” در بین صحبت های روزانه ی خود استفاده می کنیم. براساس اظهارات موسسه ی ملی بهداشت اختلال شخصیت مرزی یک نوع اختلال رفتاری است که در بین افراد بسیار رواج دارد.

از بین ده گونه اختلال شخصیتی (شامل اختلال شخصیت وسواسی-اجباری (OCPD)، اختلال شخصیت پارانوئیدی و اختلال شخصیت خود شیفتگی)، در مورد تشخیص اختلال شخصیت مرزی یا borderline personality disorder بیشتر دچار اشتباه می شوند. حتی در مورد اسم این نوع از اختلال به علت وجود کلمه ی “مرزی” که بر بی اهمیت بودن آن دلالت کند، مبهم و گیج کننده می باشد.

اکثر کارشناسان نخست این اختلال شخصیتی یعنی اختلال شخصیت مرزی را مرزی میان اختلالات شخصیتی بسیار شدید و یا همان جنون و اختلالات شخصیتی ملایم تر می دانستند و آن را یک اختلال روانی معین و مشخصی نمی دانستند. از حدود سال ۱۹۸۰این گونه از اختلال در فهرست بیماری های روانی جای گرفت. از آن به بعد برای تشخیص و شناسایی آن تلاش بیشتری کرده و نیز تمرکز شان را در این زمینه افزایش دادند. طبق شواهدی که به دست آمده قسمتی از دلایل ابتلا به این نوع اختلال شخصیتی مربوط به ژنتیک و به صورت ارثی می باشد و قسمتی هم مربوط به تجربیات مختلف افراد در طول زندگی شان و نیز مشکلاتی که موجب ایجاد استرس در افراد شده مرتبط می باشد. اگر چه علت اصلی ابتلا به اختلال شخصیتی مرزی تا کنون به صورت علمی ثابت نشده و تشخیص داده نشده است.

براساس گفته ی یکی از متخصصان اجتماعی بالینی و نیز یکی از اعضای آکادمی درمانگری شناختی در شهر نیوجرسی، اکثر افرادی که به اختلال شخصیتی مرزی دچار می شوند به احتمال زیاد در دوران کودکی خود دچار یک ضربه ی شدید روحی شده و یا اینکه از سوی خانواده رها شده اند و با تجربه ی چنین ضربه های روحی فرد در دوران بزرگسالی تلاش می کند که این کمبود های دوران کودکی اش را به نوعی جبران کند. در هر صورت اگر شما در محیطی رشد کرده باشید که شرایط نا مطلوبی داشته و یا این که سابقه ی خانوادگی ابتلا به اختلال شخصیتی مرزی داشته باشید به این معنا نیست که حتما شما هم به این اختلال دچار خواهید شد، تنها این معنی را می دهد که شما نسبت به بقیه ی افراد بیش تر در معرض خطر درگیری با آن می باشید.

آیا برای تشخیص اختلال شخصیت مرزی نشانه های هشدار دهنده ای وجود دارد؟

اختلال شخصیت مرزی به عنوان یک بیماری روانی بسیار دشوار بوده که تقریبا ۱.۶درصد از افراد بزرگسال در آمریکا به آن دچار شده اند. شاید این آمار به دست آمده بسیار جزیی به نظر بیاید ولی بدون شک همه ی جمعیت آماری این نوع اختلال را شامل نمی شود. تشخیص اختلال شخصیت مرزی بسیار مشکل است به این خاطر که نشانه های ابتلا به این بیماری بسیار شبیه به بعضی از بیماری های روانی نظیر افسردگی، دو قطبی و اختلال شخصیت خود شیفتگی می باشد. این طیف از اشخاص با عملکرد بسیار محدود ، به صورتی که از فعالیت های روزانه ی خود باز می مانند، تا اشخاص بیش از حد فعال را شامل خواهد شد. بعضی از بیماران مبتلا به اختلال شخصیت مرزی احتمال دارد که در تمام  طول زندگی شان از این که به این بیماری مبتلا هستند آگاهی نداشته و هیچ گاه نمی توانند مشکلات مربوط به آن را کاهش دهند. ولی در حقیقت علائمی برای این که این اختلال تشخیص داده شود وجود دارند که در این مطلب بعضی از علائم ابتلا به اختلال شخصیت مرزی را بیان می کنیم:

• عزت نفس پایین

بهتر است بدانید که تمام افراد در درون خود یک فرد منتقد کننده دارند، ولی اشخاصی که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا هستند همیشه با شک و تردید زیاد ، از درون به مقابله با خود می پردازند. معمولا عزت نفس این اشخاص بسیار متزلزل می باشد، پس برای این که بتوانند هویت شان را شناسایی کنند به شدت احتیاج به تعریف و تمجید و نیز تایید از جانب دیگران دارند. این گونه افراد اکثر اوقات نسبت به دیگران حس پایین تر بودن داشته و احساس می کنند که از هیچ نظر کامل نیستند و احتمال دارد که برای جبران این حس خود از سایرین تقلید کنند به این خاطر که دارای استقلال نبوده و اعتماد به نفس پایینی دارند.

• از تفکر درباره ی آینده اجتناب می کنند

اگر شما درباره تمام امور زندگی تان از قبل هیچ گونه برنامه ریزی نداشته باشید امری بسیار طبیعی می باشد، اما بیشتر افراد لااقل دارای هدف ها و آرزو های کلی برای آینده ی خود می باشند. کسانی که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا هستند اغلب هیچ گونه جهت گیری برای آینده ی خود ندارند. آن ها معمولا برای آینده ی زندگی خود هیچ خواسته ای نداشته به همین خاطر به فکر هیچ برنامه ریزی برای کار ها و هدف هایشان نیستند.

• حس هم دردی نداشتن

کسانی که به اختلال شخصیت مرزی دچار هستند، هیچ حسی درباره ی دیدن خود از بیرون و دیدن سایر افراد از درون نداشته، به عبارت دیگر این گونه اشخاص هیچ حس هم دردی با دیگران و یا حس خود آگاهی ندارند. آن ها به این فکر نمی کنند که رفتار هایشان چه تاثیری بر دیگران می گذارد، پس زمانی که کنترل خود را از دست می دهند از این که ممکن است باعث ایجاد استرس و یا ناراحتی سایر افراد شوند هیچ درکی ندارند. وجود این مشکل در این افراد سبب می شود که آن ها رابطه ی احساسی طولانی مدت موفقی را تجربه نکنند.

• روابط آشفته

افرادی که به اختلال شخصیت مرزی دچار هستند به طور مداوم خود را در روابط خشونت آمیز جسمی و یا عاطفی تصور می کنند. در بیشتر موارد، این گونه افراد به سمت کسانی جذب می شوند که فکر می کنند آن ها می توانند کمبود های دوران کودکی شان را برای شان جبران کنند. داشتن چنین تمایلی در این افراد سبب می شود که آن ها در روابط سمی بمانند. چنین افرادی در روابط خود غیر قابل اعتماد بوده و بیش از اندازه نیازمند می باشند. در حقیقت وجود استرس و اضطراب شدید در آن ها از این که مبادا اطرافیان و نزدیکان خود را از دست بدهند سبب می شود که دست به انجام کار هایی بزنند که واقعا موجب از دست دادن نزدیکان خود شوند.

• داشتن استرس و اضطراب شدید

ممکن است برای هر فردی شرایطی به وجود بیاید که موجب ایجاد اضطراب و استرس در او شود، ولی در افرادی که به اختلال شخصیت مرزی دچار هستند ایجاد اضطراب همراه با شدید شدن احساسات عصبی، تنش، ایجاد وحشت، و بروز رفتار های ناشایست و نا مناسب می باشد. بروز این گونه احساسات معمولا برای پاسخ به به رفتار های دیگران اتفاق می افتد. افراد مبتلا به این بیماری معمولا نیاز شدیدی به دوست داشته شدن از سوی دیگران و مورد تایید و تمجید قرار گرفتن از سوی اطرافیان دارند و چنانچه این نیاز آن ها برآورده نشود، موجب بروز استرس و اضطراب در آن ها خواهد شد.

• ترس مداوم از رها شدن

از دیگر علائمی که افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی دارند ترس از تنها ماندن، طرد شدن و یا رها شدن می باشند. این نا امنی باعث ایجاد واکنش های غیر منطقی و نیز بروز رفتار های حسودانه و پارانوئیدی خواهد شد. برخی از رفتار هایی که ممکن است در این شرایط فرد از خود بروز دهد مانند چک کردن گوشی موبایل و یا ایمیل های شریک زندگی که برای پیدا کردن سر نخ هایی از طرد شدن می باشند. نداشتن امنیت حتی ممکن است منجر به بروز رفتار هایی افراطی و عملی نیز بشود. برای مثال ممکن است فردی که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا است به شریک خود بگوید که چنانچه در زمان معینی با او تماس نگرفته و یا به خانه بر نگردد او دست به خود کشی خواهد زد.

• افسردگی

اکثر اوقات بیماری اختلال شخصیت مرزی با بیماری هایی نظیر افسردگی اشتباه گرفته می شود. هرچند بروز افسردگی در این افراد بسیار رواج دارد. اما بین این دو بیماری تفاوت هایی وجود دارد از قبیل این که افرادی که به بیماری اختلال شخصیت مرزی دچار افسردگی بسیار شدیدی شده، و همیشه تصور می کنند که هیچ ارزشی نداشته و هیچ چیزی در دنیا برای آن ها اهمیتی ندارد.

• نوسانات اخلاقی مکرر

یکی از نشانه های نوسانات اخلاقی در افراد مبتلا به اختلال شخصیت مرزی افزایش غیر منتظره ی تمایلات جنسی می باشد که این موجب می شود که با اختلال دو قطبی اشتباه گرفته شود. ولی این تمایل در افرادی که دچار اختلال دو قطبی هستند، احتمال دارد که یک هفته و یا بیشتر از آن هم به طول بینجامد، در صورتی که در اختلال شخصیت مرزی این نوسانات اخلاقی خیلی سریع و در پاسخ به علائم تحریک کننده ی بیرونی اتفاق می افتند.

• عصبانی شدن و بروز خشم غیر قابل کنترل

در افرادی که به این اختلال دچار هستند بروز خشم و عکس العمل های اغراق آمیز در برابر رویداد ها بسیار شایع می باشد. برای مثال چنانچه در ساعت هفت و سی دقیقه از خواب بیدار شوند در حالی که می بایستی در ساعت هفت بیدار می شده اند احتمال دارد که در آن زمان شروع به ناسزا گفتن به شریک خود کرده و حتی او را به ترک کردن تهدید کنند. این گونه اشخاص به هیچ وجه خود را مسئول اشتباهاتشان نمی دانند و دائما اشتباهات خود را گردن دیگران انداخته و آن ها را سرزنش خواهند کرد.

• عدم توانایی در کنترل کردن اقدامات و ریسک پذیری

افرادی که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا می باشند احتمال دارد که به صورت کاملا غیر منتظره مقدار زیادی از پول خود را به گونه ای خاص هدر بدهند و یا در شرایطی خاص رفتار های جنسی پر خطری را از خود بروز بدهند. این گونه افراد بسیار ریسک می کنند و اصلا به نتیجه ی کار ها و رفتار های خود توجه نمی کنند.

• داشتن تصوراتی در مورد خود کشی کردن

بیشتر آماری که از خود کشی افراد به دست آمده مربوط به اشخاصی است که به اختلال شخصیت مرزی دچار شده اند. به دلیل این که این افراد بر اقداماتی که در حال انجام آن هستند هیچ کنترلی نداشته و به پیامد های آن توجه نمی کنند بیشتر در معرض خطر اقدام به خود کشی می باشند. این گونه افراد اقدام به خود کشی را راهی برای نجات از افسردگی و غلبه بر مشکلات به وجود آمده در زندگی آن ها می دانند.

از کجا متوجه شویم که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا هستیمیا خیر؟

برای این که مطمئن شوید که به اختلال شخصیت مرزی مبتلا هستید یا خیر باید حتما دو تا از علائمی که در زیر ذکر شده است را داشته باشید:

• عزت نفس خیلی کم
• نداشتن برنامه ریزی و یا هدف برای آینده
• نداشتن حس هم دردی
• داشتن روابط آشفته

و نیز چهار تا از نشانه هایی که در زیر آورده شده هم داشته باشید:

• استرس و اضطراب خیلی شدید
• ترس از طرد شدن و رها شدن
• ابتلا به افسردگی شدید
• نوسانات اخلاقی مکرر
• عصبانیت و خشم غیر قابل کنترل
• تحریک پذیری
• ریسک پذیری بالا

چنانچه این شش علامت را به طور هم زمان در خود مشاهده کردید و همچنین خشم غیر قابل کنترل و تحریک پذیری بالا را داشتید، ضرورت دارد که برای این که اطمینان خاطر داشته باشید بهتر است به یک پزشک روانشناس و یا این که به یک مشاور مراجعه کنید.