آشنایی با خواص درمانی توت سیاه یا شاه توت

آشنایی با خواص درمانی توت سیاه یا شاه توت

شاه توت چه خواصی دارد؟

شاه توت سرشار از ویتامین ث، قند، اسید سیتریک، اسید مالیک و روغن های مایع اصلی است که دارای خواص ضد عفونی و میکروب کش هست. طعم گس و ترش آن عطش کسانی که گوشت یا ادویه خورده اند را فرو می نشاند. اگر توت سیاه را به مقدار چهل تا هشتاد گرم در یک لیتر آب دم کنند برای تب های متناوب مفید است و باید این دمکرده را به مقدار دو لیوان بزرگ در آغاز کنند غلبه تب مصرف کرد.

اگر شاه توت را صبح ناشتا بخورید ملین است و مثل مسهل کار میکند، با شاه توت می توان شربتی تهیه کرد که برای سینه بسیار مفید است، نسخه تهیه آن هم این طور است:

آب شاه توت را بگیرید و صاف کنید و دو برابر آن قند به آن اضافه کنید و روی آتش ملایم بگذارید و دائم هم بزنید تا شربت غلیظی به وجود آید. بعد این شربت را در بطری بریزید و در آن را محکم ببنیدید. اگر این شربت را با آبی که جو در آن خیسانده شده است، مخلوط کنید و غرغره نمایید درد گلو را تخفیف می دهد و در این مورد بهترین دوای غرغره است.

شاه توت

جوشاندن برگ شاه توت به مقدار شست گرم در یک لیتر آب درد دندان را هر قدر شدید و سخت باشد، تخفیف داده، آرام می کند و در این مورد باید آن را گرم گرم مدتی در دهان نگه داشته، بیرون ریخت و دوباره این کار را تکرار کرد. میوه شاه توت صفرابر قوی و معروف است. دارای آب، قند، اسید و مواد سفیده ای و مواد نرم کننده و به حد کافی ویتامین ث و ویتامین (آ) و (ب) دارد و به همین جهت برای درد گلو و التهاب مخاط دهان و تورم لثه ها مفید است.

پوست و ریشه شاه توت سابقا به عنوان ضد کرم مصرف می شد و از همه مهمتر این که در برگ آن یک ماده ضد قندی وجود دارد که مرض قند را درمان کرده، قند خون را پایین می آورد. شاه توت جهت ورم روده و اسهال خونی بسیار خوب است. خشک شده شاه توت را کوبیده به جای سماق چاشنی غذا می نمایند. از میوه شاه توت، رب و مربا درست می کنند و ذخیره می نمایند، این نکته را فراموش کردیم که در بسیاری از شهرهای ایران از میوه شاه توت شیره درست کرده، به عنوان شیره خنک نوش جان می نمایند. تا فصل نگذشته هر چه می توانید از میوه شیرین و مطبوع آن میل نمایید.

ریشه درخت شاه توت را هشت مثقال در آب جوشانده، آن را برای اخراج کرم کدو، خصوصا اگر با برگ شفتالو یا برگ هلو اضافه کرده باشند مناسب است. یک دستور دیگر: ریشه شاه توت را نیم کوب کرده در نود مثقال آب بجوشانند که چهار یک آب باقی بماند. آن آب را با شکر و یا عسل و یا آن که انجیر در آن ریخته بخورند. برای دفع سمیات و جنون و درد کمر و مهره های پشت که از خلط خام تولید شده باشد، بغایت نافع است.

شاه توت

برگ درخت آن هم همین اثر را دارد. خوردن این جوشانده مسهل قوی سودا می باشد. . غرغره آن برای خنازیر نافع، غرغره رب شاه توت برای ورم حلق و خناق (دیفتری) مفید است. آب جوشانده شاه توت برگ درخت یا پوست درخت برای درد دندان نافع است. ضماد آن با سرکه در حمام برای شری مزمن و زخم های خبیثه یعنی بدخیم، عصاره آن و برگ آن با روغن زیتون برای زخم های سوختگی از آتش، ضماد برگ آن به تنهایی ساییده برای جوشها و زخمها.

مولد خون صالح و مرطوب دماغ، و مفتح سده و مصلح جگر و فساد سپرز و طحال و فربه کننده و مقوی قوه باه، مقوی کلیه ها، مدربول و ملین طبع، برای آبله نافع است. بعضی گفته اند مفسد خون است و مصدع به معده. برای آنکه مفسد حال معده است، مصلح آن سکنجبین ترش و کسی را که به زودی تب عارض می شود معجون زیره بخورد.

ضررهای شاه توت

مضر سینه و شش (ریه) و عصب، مصلح آن عسل و آب انار، خصوصا معجونها. رب شاه توت در جمیع افعال قائم مقام آن است، توت نارس بسیار قابض است. ضماد توت نارس با سرکه برای رفع شقاق (ترکیدن) اعضا و شری و به تنهایی برای ترکیدن آماس ما بین انگشتان سریع الاثر و آزموده است. خوردن عصاره آن به قدر ده مثقال برای گزیدن رطیل و تمام حشرات دیگر نافع است.